Kardeşlik

Bir zamanlar, birbirine bitisik iki çiftlikte yasayan iki erkek kardes
vardi.Günlerden birgün bu iki kardes arasinda bir anlasmazlik basgösterdi.
Iki kardes arasinda o zamana degin ilk kez görülen anlasmazlik, giderek
büyüdü ve kardesler arasinda ayriliga neden oldu.Iki kardes, birbirlerine
yalnizca küsmekle kalmadilar, yillardir ortaklasa kullandiklari tarim
makinelerine degin sahip olduklari tüm araç gereçlerini ve mal varliklarini
da ayirdilar. Küçük bir yanlis anlama sonucu baslayan anlasmazligi izleyen
ayrilik,giderek büyüyen bir uçuruma dönüstü ve en sonunda yerini, karsilikli
kullanilan hos olmayan sözlere birakti.Bunun arkasindan da beklenenler oldu
ve kardesler arasinda önce siddetli bir kavga, sonra da ürkütücü bir
sessizlik yasanmaya basladi.Bir sabah, bu iki kardesten büyügünün kapisina
bir usta geldi.Elinde büyük bir marangoz çantasi vardi.
Ev sahibinden geçici bir is istedi:
-Yapilacak ufak tefek bir isiniz varsa, size yardimci olmak isterim,dedi.
**-Elimden hemen her is gelir. Birkaç gün çalisirim, isi
bitiririm.Büyükkardesin aklina o an bir "is" geldi.
-Evet, sana göre bir isim var` dedi ve küçük
kardesinin çiftligini isaret etti.
**-Su derenin karsisindaki çiftlik, komsumundur. Daha dogrusu,benim küçük
kardesime aittir o çiftlik. Geçen haftaya dek benim çiftligimle onun
çiftligi arasinda bir otlak vardi.Sonra
o, buldozeriyle oraya irmak bendi
yapti ve simdi aramizda, otlak yerine, çiftliklerimizi birbirinden ayiran
bir dere var.Is isteyen adam, büyük kardesin söylediklerini dikkatle
dinledikten sonra sordu:
-Benden ne yapmami istiyorsunuz? dedi.Büyük kardes önce kuskusunu, sonra da
kararini
açikladi:-Kardesim bunu, bana aci vermek için yapmis olabilir,dedi.-Fakat
simdi ben, onun yaptigindan daha büyük bir sey yapacagim.Bunlari söyledikten
sonra adami aldi, ahirlarin oldugu yere götürdü ve duvarin dibinde yigili
duran kütükleri gösterdi: -Senden, bu kütükleri kullanarak, iki çiftlik
arasinda üç metre yükseklikte
bir çit yapmani istiyorum , dedi.
-Kaç gün çalisirsan çalis, nasil yaparsan yap ama bana öyle bir çit yap ki,
gözlerim kardesimin çiftligini artik görmek zorunda kalmasin.Is arayan usta,
basini salladi:-Sanirim durumu anladim, efendim, dedi.
-Simdi bana çivilerin, kazma küregin yerini gösterin ki hemen isime
baslayayim.Büyük kardes ustaya kazma, küregin ve çivilerin oldugu yeri
gösterdikten
sonra, alisveris yapmak için kasabaya gitti. Usta ise, tüm gün boyunca
ölçerek, keserek,çivileyerek sikı bir biçimde çalismaya koyuldu.Aksam günes
batarken o isini bitirmis, çiftlik sahibi büyük kardes ise alisverisini
tamamlamis, kasabadan dönüyordu. Çiftlige gelir gelmez ustanin yaptiklarina
bakti ve saskinliktan gözleri, yuvalarindan firlayacakmis gibi açildi.
Karsisinda, yapilmasini istedigi çit yoktu ama,derenin bir yakasindan öteki
yakasina uzanan görkemli bir köprü vardi. Biri kendi çiftliginin topragina,
öteki küçük kardesinin çiftliginin topragina oturtulmus saglam iki ayak
üzerinde,yanlarindaki
korkuluklarina varincaya dek tüm
ayrintilariyla yapilmis ve tam anlamiyla "ustaisi" denilecek kusursuzlukta
bir köprü uzaniyordu.Büyük kardes, hâlâ geçmeyen saskinligiyla bu köprüyü
seyrederken,karsidan
birinin geldigini gördü. Dikkatle baktiginda gelen kisinin, komsusu, yani
küçük kardesi oldugunu anladi.Kardesi, kollarini iki yana açmis olarak
köprünün karsi ucundan kendisine dogru yürüyordu.-Benim sana karsi yaptigim
bunca haksizliga ve söyledigim bunca kötü sözlere karsin sen, bu köprüyü
yaptirarak ne denli iyi ve ne denli büyük bir insan oldugunu gösterdin,dedi
agabeyine.-Simdi bir büyüklük daha yap ve sen de kollarini açarak bana
gel...Köprünün iki ucundan ortaya dogru yürüyen kardesler,köprünün ortasinda
bir
araya geldiler ve özlemle kucaklastilar. Büyük kardes bir ara arkasina
baktiginda,çantasini toplayip, oradan ayrilmakta olan ustayi gördü.
-Gitme, dur, bekle, diye seslendi ona.
-Sana yaptiracagim birkaç is daha var, çiftligimde...
Usta gülümsedi;-Ben buradaki isimi tamamladim, gitmem gerek, dedi ve
ekledi:-Yapmam gereken daha çok köprü var. Köprüleri kurabilecek gücünüz hiç
eksik olmasin,Köprüleri kurduktan sonra da, yikilmamasi için sık sık
bakimini yapin, yani sevdiklerinize zaman ayirin, o köprü yoluyla sık sık
gönüllerini ziyaret edin." *